ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΡΙΣΤΗΝΟΣ - Ο ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ

Ο ΗΡΩΑΣ τοῦ Γιώργου Ἀριστηνοῦ, εὐπατρίδης, διανοούμενος, ἀλκοολικὸς ἀπὸ πεποίθηση καὶ ὄχι ἀπὸ ἕξη, ἐστὲτ καὶ μισάνθρωπος, ἀλλὰ συνάμα καὶ τρυφερὸς ὣς τὴν αὐτοανάλωση, σκοτώνει τέσσερις γυναῖκες εἴτε ἐπειδὴ τραυματίζουν τὴν αἰσθητική του εἴτε ἐπειδὴ προσβάλλουν τὸν ναρκισσισμό του.
Ἂς μὴν ἀναζητήσουμε ὡστόσο στὸν Δολοφόνο μιὰ ἀναπαράσταση ἀληθοφανῶν πράξεων ἢ τὴ διερεύνηση τῶν κινήτρων τους· πρόκειται γιὰ συνειδητὴ παρωδία τοῦ μυθιστορηματικοῦ εἴδους.

Ὁ ̓Αριστηνὸς βάζει τὸν ἥρωά του νὰ διαρρηγνύει τὸν ἕναν μετὰ τὸν ἄλλον ὅλους τοὺς δεσμοὺς μὲ τοὺς γύρω του. Καθηλωμένος στὴ μεταφυσική του μοναξιά, ρημαγμένος ἀπὸ τὴν αἴσθηση μιᾶς βαθιᾶς ὀντολογικῆς προσβολῆς, ὁ κεντρικὸς χαρακτήρας περιπλανιέται σὲ ἕναν ὑπαρξιακὸ λαβύρινθο, ἀπὸ τὸν ὁποῖο κανένας καὶ τίποτα δὲν εἶναι σὲ θέση νὰ τὸν βγάλει. Τὸ κακό, ἡ αὐτοκαταστροφή, ὁ θάνατος, ὁ πόνος, ἡ ἀγωνία καὶ οἱ ἐνοχὲς συγκλίνουν στὴν ἔννοια τῆς ὀντολογικῆς ἀρρώστιας.
Ἡ γλώσσα τοῦ μυθιστορήματος, μέσα ἀπὸ τοὺς μαιάνδρους της, μὲ ἕνα μπαρὸκ λεξιλόγιο καὶ πλῆθος ἀναφορῶν στὴ λογοτεχνία, καλεῖται νὰ ἀποτυπώσει τὴν παλίρροια τῶν συναισθημάτων μίσους, τὶς διαρκεῖς ταλαντεύσεις ἀνάμεσα στὴ θλίψη καὶ τὴ μανιακὴ εὐφορία, τὶς ἀβυσσαλέες ὄψεις τῆς ψυχῆς ἑνὸς χαρακτήρα ποὺ θύει
στὴν καθαρὴ σπατάλη τῆς ζωῆς του.

​

Εκδόσεις Κίχλη