«Fantastic Beasts, The Crimes of Grindelwald»: Κριτική ταινίας

Από το Fantastic Beasts and where to find them

Το franchise του Harry Potter είναι από τα πιο επιτυχημένα των τελευταίων περίπου 20 χρόνων με εκατομμύρια ακόλουθους ανά τον κόσμο. Η προσεχώς πενταλογία του Fantastic Beasts που διαδραματίζεται χρονικά στη δεκαετία του ’20, είναι μια ευχάριστη έκπληξη από τη J.K. Rowling μετά το πέρας των οκτώ ταινιών Harry Potter.

Όταν είδα την πρώτη ταινία Fantastic Beasts, με ενθουσίασε το ότι δε βρισκόμασταν στο Hogwarts με πρωταγωνιστές παιδιά στην εφηβεία. Μεταφερθήκαμε σε ένα νέο μέρος με φρέσκους χαρακτήρες, με εν μέρει διαφορετικό background. Αυτή η ταινία δεν απευθυνόταν στους fans του Harry Potter, αλλά σε αυτούς του Wizarding World. Ενώ, όμως, στην πρώτη ταινία αγαπήσαμε εκ νέου τον κόσμο της μαγείας, η δεύτερη μας μπέρδεψε πολύ.
The Crimes of Grindelwald

Βρισκόμαστε αρχικά στο Υπουργείο Μαγείας των ΗΠΑ. Εκεί ξεκινά η επιχείρηση μεταφοράς του ισχυρού μάγου Gellert Grindelwald (Johnny Depp) στο Λονδίνο. Κατά την αναχώρηση τους από τη Νέα Υόρκη, ο Grindelwald καταφέρνει να αποδράσει.

Τρεις μήνες αργότερα, ο Newt Scamander (Eddie Redmayne) ζητά από το Υπουργείο Μαγείας να αποκατασταθεί η άδεια ταξιδίων του στο εξωτερικό μετά τις περιπέτειες του στη Νέα Υόρκη. Πριν την ακρόαση συναντά τη Leta Lestrange (Zoë Kravitz), παλιά συμμαθήτρια και νυν αρραβωνιαστικιά του αδερφού του Theseus Scamander (Callum Turner). Ο Newt δεν παίρνει τελικά την άδεια και επιστρέφει σπίτι. Εκεί θα βρει την Queenie Goldstein (Alison Sudol) και ο Jacob Kowalski (Dan Fogler). Μετά από έναν καυγά μεταξύ του ζευγαριού, η Queenie φεύγει για το Παρίσι να βρει την αδερφή της. Ύστερα Newt και Jacob την ακολουθούν.

Στο Παρίσι, η Tina (Katherine Waterston) ψάχνει για τον Credence (Ezra Miller) σε ένα τσίρκο όπου είναι αιχμάλωτος. Εκείνος και η Nagini (Claudia Kim) αποδρούν από αυτό το βασανιστήριο και η Tina δεν καταφέρνει να τους εντοπίσει. Στη συνέχεια, ο Credence αναζητά τη βιολογική του μητέρα, δυστυχώς όμως όποιο στοιχείο εμφανίζεται τον οδηγεί σε αδιέξοδο. Ακολουθεί ένα κυνηγητό όπου ο Grindelwald, ο Newt και η Tina προσπαθούν απεγνωσμένα να βρουν τον Credence, άλλοι για να τον προστατέψουν και άλλοι για να τον χρησιμοποιήσουν. Τελικά ο Credence και η Queenie ακολουθούν τον Grindelwald. Ο ένας γιατί θέλει να μάθει την πραγματική του ταυτότητα και η άλλη επειδή πιστεύει πως έτσι θα ζήσει ελεύθερα την αγάπη της με έναν muggle.
Η δική μας άποψη

Αυτό που προκάλεσε απογοήτευση σε αυτή την ταινία είναι ότι η επιτυχία της βασίστηκε κυρίως στο casting. Ποιος δε θέλει να δει ταινία με πρωταγωνιστές τον Johnny Depp και τον Jude Law άλλωστε; Φυσικά αγαπώ τους δύο ηθοποιούς και οι ερμηνείες τους ήταν αδιαμφισβήτητα καλές. Παρόλα αυτά, δεν υπήρχε ροή στην ιστορία και το καλό αυτό casting δεν ήταν αρκετό ώστε να μπαλώσει τα πράγματα.

Για παράδειγμα η Queenie, στην πρώτη ταινία ήταν μία πολύ έξυπνη, ενδιαφέρουσα και γοητευτική προσωπικότητα. Από τις πρώτες σκηνές της δεύτερης ταινίας, όμως, εμφανίζεται να έχει κάνει κάποιο ξόρκι αγάπης στον Jacob για να τον πείσει να την παντρευτεί. Αυτό δε βγάζει ιδιαίτερο νόημα, αν λάβει κανείς υπόψιν ότι ο έρωτας τους ήταν εξαρχής αμοιβαίος. Δεν μας φανερώνεται επίσης το πώς κατέληξαν μαζί. Ή για να το θέσω καλύτερα, εξηγείται υπερβολικά πρόχειρα. Ο Jacob στο τέλος του Fantastic Beasts and where to find them έχασε κάθε ανάμνηση που σχετιζόταν με τη μαγεία. Στη συνέχεια η Queenie παρουσιάζεται ως «τρελή», και χωρίς κάποιο ξεκάθαρο λόγο ακολουθεί με τη θέληση της τον Grindelwald. Η σχέση των δύο χαρακτήρων ήταν από τα πιο διασκεδαστικά κομμάτια της πρώτης ταινίας και η εξέλιξη της μας ενδιέφερε. Δυστυχώς το Fantastic Beasts II διέλυσε την εικόνα τους. Ας ελπίσουμε όχι ολοκληρωτικά.

Επίσης, η σχέση μεταξύ Dumbledore και Grindelwald ήταν το λιγότερο αδιάφορη. Είναι πολύ απογοητευτικό να γνωρίζουμε στο περίπου την ιστορία μεταξύ τους. Σίγουρα οι die hard fans ακολουθούν τη σελίδα Pottermoreκαι ίσως γνωρίζουν κάποιες επιπλέον λεπτομέρειες. Αυτό όμως σίγουρα δεν αφορά τους θεατές της ταινίας. Η σειρά Fantastic Beasts βασίζεται στο δίδυμο Grindelwald/Dumbledore και η σχέση τους θα έπρεπε να αποδοθεί πολύ πιο εύστοχα. Τα τρία μεγάλα ονόματα (με τον Colin Farrell) που ανέλαβαν τους συγκεκριμένους ρόλους δεν αποτελούν εγγύηση για μία καλή ταινία.

Η θετική πλευρά βρίσκεται στις υπόλοιπες ιστορίες. Ο Newt και η Tina έχουν ένα παλαιάς κοπής φλερτ και δε μας ενοχλεί όταν προχωρά αργά. Θέλουμε να το απολαύσουμε. Το τρίγωνο Newt, Leta και Theseus είναι επίσης κάτι που ξεκίνησε γρήγορα και τελείωσε εξίσου γρήγορα. Ο χαρακτήρας της Leta γίνεται tease από την προηγούμενη ταινία. Σίγουρα θα θέλαμε να γνωρίσουμε αυτή και τον αδερφό του Newt καλύτερα και περισσότερο. Όσο για τον Credence με τη Nagini, aka αδερφός του Dumbledore και φίδι από την ταινία Harry Potter and the Chamber of Secrets, είναι απλά οι εκπλήξεις/plot twists της ταινίας.

Αυτό που συνειδητοποιώ ότι ίσως έγινε λάθος τελικά, είναι ότι διαδραματίζοταν πολλές ιστορίες ταυτόχρονα. Ιστορίες στις οποίες πρωταγωνιστούν σημαντικοί χαρακτήρες. Ενδιαφερόμαστε εξίσου για τις σχέσεις Dumbledore και Grindelwald, Newt και Tina, Queenie και Jacob, Newt και Leta, Credence και Nagini κ.ό.κ. Όμως οι σχέσεις αυτές δεν πρόλαβαν να εξελιχθούν και να μας κάνουν να νοιαστούμε μέσα σε δύο ώρες και κάτι. Ίσως δεν ήταν μεγάλη υπερβολή η οχταλογία του Harry Potter. Υπήρχε χώρος και χρόνος να πάρουν όλες οι ιστορίες τη σωστή τροπή με το σωστό ρυθμό.

Αυτό που σχολίασα όταν βγήκα από την αίθουσα του σινεμά, είναι ότι όταν ξεκίνησα να βλέπω Harry Potter δεν ήξερα κανέναν ηθοποιό. Το κίνητρο για να συνεχίσω να παρακολουθώ τις ιστορίες της J.K. Rowling είναι η πλοκή αυτή καθ’ αυτή. Με ενδιαφέρει το παρελθόν του Dumbledore, το πώς ο Grindelwald έγινε κακός, και γενικά τα κίνητρα πίσω από κάθε χαρακτήρα. Αυτό θέλω να απολαύσω μέσα από τις ταινίες Fantastic Beasts, άσχετα με το casting που τις μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη.