Η Διονυσιακή φωτογραφία και η έννοια της
Όπως ήδη θα ξέρεις, ο Διόνυσος, ήταν ο Θεός της ελληνικής μυθολογίας, πρέσβευε το χάος, το γλέντι, το μεθύσι και τον ανορθολογισμό. Ο Απόλλων από την άλλη, ήταν ο Θεός που ταυτιζόταν με τον ορθολογισμό, την λογική και της τάξη.
Ο Nietzsche είχε πει, ότι για να γίνουμε ”υπεράνθρωποι”, πρέπει να έχουμε μέσα μας, λίγο και απ’ τους δυο. Σε αυτό σαφέστατα και συμφωνώ.
Στο πλαίσιο της τέχνης και δη της φωτογραφίας, αυτό σημαίνει να ακολουθείς το ένστικτό σου περισσότερο, όταν ”πυροβολείς”. Όταν λοιπόν μιλάμε για ”Διονυσιακή” φωτογραφία, μιλάμε για έλλειψη κανόνων. Ξέχνα τα τρία τρίτα, το τέλειο κοντράστ, το φωτόμετρο στην μέση και την εστίαση που κόβει σαν μαχαίρι. Πολλές φορές το ζητούμενο δεν είναι το αντικειμενικά σωστό ή το οικουμενικά ωραίο, είναι το αυθεντικό, το στιγμιαίο, το απρόσμενο, το σχεδόν τρελό. Αν θες να δοκιμάσεις την Διονυσιακή φωτογραφία, τράβηξε ”παράλογα”, αυθόρμητα. Μην σκέφτεσαι λογικά και σωστά τεχνικά πάντα. Σκέψου έτσι, όταν είσαι στο σπίτι και κάνεις την επιλογή και την επεξεργασία των φωτογραφιών σου.
Με λίγα λόγια, μην σκέφτεσαι πριν την λήψη! Η Διονυσιακή φωτογραφία θέλει να τραβάς ότι ενστικτωδώς, σου φαίνεται όμορφο, έντονο ή ενδιαφέρον. Ακόμα και αν αυτό που βλέπεις εσύ δεν το βλέπουν οι άλλοι, ή δεν το καταλαβαίνουν. Μην σκεφτείς κοινωνικά ή αισθητικά. Απλά τράβα! Φωτογράφησε αυτό που σου τράβηξε το ενδιαφέρον.
Όπως όταν κοιτάς με τα μάτια. Δεν σκέφτεσαι πριν κοιτάξεις κάτι. Το κοιτάς στιγμιαία και σου δημιουργείται ένα συναίσθημα. Ευτυχώς για σένα και για όλους μας, η τέχνη,η Διονυσιακή φωτογραφία, σου δίνει την δυνατότητα να επικοινωνήσεις με μια εικόνα την σκέψη που έκανες μέσα σε 3”, όταν είδες κάτι.
Κάτι τυχαίο και όχι σκηνοθετημένο. Κάτι που ενεργοποιεί κάποιο από τα έμφυτα ένστικτά σου.
Όλοι έχουμε την δική μας άποψη σχετικά με τα πράγματα γύρω μας. Ακόμα και αν ο τρόπος που προσπαθούμε να τα επικοινωνήσουμε δεν είναι και ο πιο ”σωστός”. Για παράδειγμα, οι φωτογραφίες του Martin Parr, που απεικονίζουν τον άνθρωπο και την κοινωνία, είναι περισσότερο πολύχρωμες και ευχάριστες. Ωστόσο, η γνώμη του για την κοινωνία είναι πολύ απαισιόδοξη και ζοφερή.
Ένα άλλο τέτοιο παράδειγμα, είναι ο W. Eugene Smith που αν παρατηρήσεις το έργο και τις φωτογραφίες του, θα έρθεις αντιμέτωπος/η με ένα πιο σκοτεινό τοπίο. Ωστόσο, η στάση του απέναντι στην ζωή είναι η εξής:
”Παρόλο που υπάρχει πολύς πόνος, η ζωή είναι ακόμα όμορφη”
Ή, όπως είπε και ο Mos Def “Η ζωή είναι μια όμορφη ταλαιπωρία”.
Χρησιμοποίησε λοιπόν αυτές τις δυσκολίες της ζωής ως διεγερτικά δύναμης και την φωτογραφία ως εργαλείο για να βρεις τα όμορφα κομμάτια της και να μιλήσεις για αυτά, με εικόνες. Πρέπει όμως να είσαι ειλικρινής και πάντα να φωτογραφίζεις αυτό που σκέφτεσαι τα πρώτα 3”.Ότι έρχεται μετά, είναι η λογική και οι επιρροές σου, είτε κοινωνικές είτε καλλιτεχνικές. Και το αποτέλεσμα αυτού, θα είναι ένα παράδοξο όπως αυτό του Martin Parr ή του W. Eugene Smith. Για αυτό, just shoot it!
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
.jpg)
Δημοσίευση σχολίου