΄ΣΚΟΤΕΙΝΑ ΠΡΟΣΩΠΑ΄΄ του ΛΟΥΚΑ ΚΑΤΣΩΝΗ από τις εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ

 

Τα Σκοτεινά πρόσωπα είναι το δεύτερο μυθιστόρημα του Λουκά Κατσώνη και κατάφερε να γράψει ένα άρτιο αστυνομικό θρίλερ,ένα μυθιστόρημα που δεν μπάζει από πουθενά.





Με φόντο την Αθήνα και την πραγματικότητα του σήμερα και πρωταγωνιστή τον συμπαθέστατο ειδικό πράκτορα Τομ Λανγκ ο Λουκάς Κατσώνης έγραψε ένα βιβλίο από αυτά που δεν σε αφήνουν να τα αφήσεις από τα χέρια σου μέχρι να φτάσεις στο τέλος. Ένα μυθιστόρημα που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα αντίστοιχα σκανδιναβικά που μεταφράζονται σε όλες τις γλώσσες του κόσμου.

Για να είμαστε ειλικρινείς, δεν είναι και το πιο εύκολο πράγμα .





΄΄Πέντε αλλοδαποί πληροφοριοδότες της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας και ο σύνδεσμός τους στην Ελληνική Αστυνομία βρίσκονται νεκροί΄΄, αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του βιβλίου.

΄΄Ο Άντριου Κούπερ,στέλεχος μεγάλης εταιρείας περιβαντολογικών μελετών,ακούσει τη γυναίκα του στο τηλέφωνο να συνωμοτεί για την εξόντωσή του και τρομοκρατείται. Εγκέφαλος είναι ο Αλεξάντερ Ούτκιν, Ρώσος επιχειρηματίας,που έχει σκοπό να τον βγάλει από τη μέση προκειμένου να υλοποιήσει την επένδυση που έχει κάνει για φτηνό φυσικό αέριο.

Ο Τόμ Λάνγκ,αποσπασμένος ειδικός πράκτορας στην Ευρωπαική Αντιτρομοκρατική Υπηρεσία,θα έρθει στην Ελλάδα και σε συνεργασία με την Ελληνική Αντιτρομοκρατική θα προσπαθήσει να επιλύσει τις δύο υποθέσεις. Οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές και οι ανατροπές τέτοιες που κόβουν την ανάσα΄΄.

Ο Λουκάς Κατσώνης έγραψε ένα αστυνομικό θρίλερ στο οποίο η περιγραφή του περιβάλλοντος δεν αφαιρεί τίποτα από την εξέλιξή του,όπου τα γεγονότα τρέχουν με γρήγορους ρυθμούς. Το περιβάλλον,η ατμόσφαιρα της σημερινής Αθήνας περιγράφεται με ρεαλιστικό τρόπο. Δεν έχουμε,δηλαδή, ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που αγνοεί τον κοινωνικό περίγυρο. Τον λαμβάνει υπ΄όψιν, και μάλιστα πολύ σοβαρά. Οι χαρακτήρες των ηρώων του-πρωταγωνιστές και δευτεραγωνιστές-είναι άρτιοι . Καταλαβαίνεις πολύ γρήγορα ότι έχουν δουλευτεί πολύ. Οι ανατροπές είναι συχνές και κρατάνε αμείωτο το ενδιαφέρον του αναγνώστη. Και παρ΄όλο το ΄΄σκοτεινό΄΄ της υπόθεσης, το βιβλίο, στο σύνολό του, βγάζει μιά φωτεινή ατμόσφαιρα,αποτέλεσμα των χαρακτήρων που περιγράφονται. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από ένα αστυνομικό θρίλερ;



΄΄Θυμάμαι ,στα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια,οι γονείς μου είχαν κόσμο στο σπίτι σχεδόν κάθε μέρα. Μπορεί να δούλευαν πολλές ώρες ,αλλά κάθε βράδυ ερχόταν και διαφορετική παρέα. Ο κόσμος έβγαινε πιό συχνά,πήγαινε εκδρομές, και έκανε πολλά ταξίδια στο εξωτερικό. Και εγώ,ως έφηβος,περνούσα καλά και απολάμβανα τη ζωή μου. Τη σημερινή εποχή η φτώχεια και η μιζέρια έχουν οδηγήσει σε κατάθλιψη και αποξένωση τον μέσο Ελληνα. Οι παρέες βρίσκονται σπάνια και καμιά φορά διαλύονται. Οι άνθρωποι έχουν πάψει να χαμογελούν και η ανεμελιά έχει αντικατασταθεί από το άγχος της επιβίωσης. Αυτός είναιένας αργός θάνατος και δυστυχώς καμιά κυβέρνηση δεν κάνει κάτι για να τον αποτρέψει΄΄, λέει κάποια στιγμή ο πρωταγωνιστής του βιβλίου στον συνεργάτη -φίλο του.

Ο Λουκάς Κατσώνης σε κάποια σημεία του μυθιστορήματός του μου θύμισε Πέτρο Μάρκαρη,και αυτό το λέω ως κομπλιμέντο. Εύχομαι να μπορέσει να συνεχίσει να γράφει σε αυτό το ύφος. Τα πιο σημαντικά αστυνομικά μυθιστορήματα,ελληνικά και ξένα,ποτέ δεν αγνόησαν το κοινωνικό γίγνεσθαι της εποχής που περιγράφουν.

΄΄Παλαιότερα το Σαββατοκύριακο άλλαζε την ψυχολογία των Αθηναίων,η πόλη ζωντάνευε,έδιωχνε από πάνω της την μουντάδα της καθημερινότητας, φορούσε τα καλά της και προσκαλούσε τον κόσμο να διασκεδάσει. Χρόνο με τον χρόνο η κατάσταση γινόταν όλο και χειρότερη. Ο κόσμος δεν έβγαινε το Σάββατο για να ψωνίσει γιατί δεν είχε χρήματα ούτε για να καλύψει τις βασικές του ανάγκες. Τα χαμόγελα είχαν κρυφτεί πίσω από άχρωμα και και παγωμένα πρόσωπα και η μεσοαστική φτώχεια είχε αντικαταστήσει έναν πλασματικό πλούτο που άνθιζε στην Ελλάδα την τελευταία εικοσαετία. Ολοι είχαν μάθει να ζούν ευτυχισμένοι με δανεικά και με πλαστικό χρήμα. Οταν όμως,λόγω της οικονομικής κρίσης,ήρθε η ώρα της αποπληρωμής,τότε κανένας δεν έβαζε το χέρι στην τσέπη,είτε γιατί δεν ήθελε,είτε γιατί πλέον δεν μπορούσε. Δανειστές κατέφτασαν από το εξωτερικό,λέγοντας ότι ήθελαν να βοηθήσουν τη χώρα,αλλά η αλήθεια ήταν ότι με τα μέτρα που επέβαλαν τη βύθιζαν στο σκοτάδι και την εξαθλίωση. Ο εφιάλτης της ανεργίας είχε σκεπάσει όλη τη χώρα και οι μειώσεις μισθών ήταν ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Παράλληλα χιλιάδες Σύριοι μετανάστες ,κυνηγημένοι και διωγμένοι από τα σπίτια τους εισέρρεαν ανεξέλεγκτα από τα παράλια της Μικράς Ασίας στην απροετοίμαστη Ελλάδα και η κατάσταση γινόταν ασφυκτική΄΄.

Θα έλεγε κανείς μιά ψύχραιμη αποτίμηση της κατάστασης που επικρατεί στην Ελλάδα τα τελευταία, περίπου, δεκα χρόνια. Μόνο που δεν περιμένεις να την βρεις σε ένα ΄΄τρέχον΄΄ αστυνομικό μυθιστόρημα. Και εκεί ακριβώς είναι η διαφορά ανάμεσα σε ένα καλό μυθιστόρημα και ένα τρέχον. Τα καλά μυθιστορήματα ξεπερνούν τις γραμμές. Και μπορεί να εστιάζω σε αυτό το σημείο,γι΄αυτόν τον λόγο,αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι στα ΄΄Σκοτεινά πρόσωπα΄΄ δεν έχουμε όλα τα άλλα στοιχεία που χρειάζεται ένα καλο αστυνομικό βιβλίο. Ρυθμό,ένταση,ανατροπές.

Ο Λουκάς Κατσώνης είναι νέος,γεννημένος το 1979, και,κατά πάσα πιθανότητα θα γράψει και άλλα μυθιστορήματα. Είμαι σίγουρος ότι στο κοντινό μέλλον θα ξαναμιλήσουμε για αυτόν. Ξέρει τι θέλει να γράψει,και το γράφει καλά.

Η αλήθεια είναι ότι έψαξα να βρώ κριτικές για το βιβλίο στο διαδίκτυο για να τις παραθέσω,και δεν βρήκα σπουδαία πράγματα. Προφανώς ,βιβλία σαν το συγκεκριμένο,φέρνουν σε αμηχανία τους κριτικούς.