ΜΕΤΑ τὸν αἰφνίδιο θάνατο τῆς μητέρας της, ἡ ἀφηγήτρια ἀνακαλύπτει τυχαῖα μιὰ σειρὰ ἐπιστολῶν ποὺ συνοδεύονται ἀπὸ σκίτσα ἐμπνευσμένα ἀπὸ τὶς φωτογραφίες τῆς ̓Αμερικανίδας φωτογράφου Ντιὰν Ἄρμπους. ̓Ακολουθώντας τὸν μίτο αὐτῶν τῶν ἐπιστολῶν θὰ καταδυθεῖ στὰ ἔγκατα τῆς οἰκογενειακῆς της ἱστορίας, στὶς στοὲς τῶν μεταλλείων τῆς Σερίφου, ὅπου προσωπικὲς καὶ συλλο- γικὲς ἐξεγέρσεις ἔχουν πνιγεῖ στὸ αἷμα.
Τὸ Δύο ἀποτελεῖ μιὰ πολύπτυχη ἀφήγηση ὅπου γραφή, φωτογραφία καὶ ζω- γραφικὴ ἀλληλοκαθρεφτίζονται. Πρόκειται γιὰ ἕνα μυθιστόρημα τὸ ὁποῖο ἀνι- χνεύει τὰ νήματα ποὺ ἑνώνουν τὴ συλλογικὴ μὲ τὴν προσωπικὴ ἱστορία καὶ συνάμα ψαύει τὰ ὅρια τῆς ἀτομικῆς ταυτότητας καὶ τῆς ἐρωτικῆς ἐπιθυμίας. Τέλος, βάζει τὸ δάχτυλο στὴν πληγὴ τοῦ πρωταρχικοῦ δεσμοῦ μάνας καὶ κόρης.
Μιὰ ἱστορία ποὺ χτυπάει ἐπίμονα τὴν κλειδωμένη πόρτα τῆς ἀγάπης.
.jpg)
0 Σχόλια