Το βιβλίο «Ο Στόουνερ» ανήκει στην κατηγορία εκείνων που όταν ξεκινάς να τα διαβάζεις δεν θέλεις να τα αφήσεις! Υπάρχουν βιβλία εξάλλου που μέσα στην ιστορία τους συναντάμε εμάς και που σταματάμε πολλές στιγμές την ανάγνωσή τους για να σκεφτούμε και που συνεχίζουμε τον προβληματισμό την περίοδο που τα διαβάζουμε, ακόμη κι όταν δεν βρισκόμαστε μπροστά στις σελίδες τους…
Ο Τζον Γουίλιαμς γεννήθηκε στις 29 Αυγούστου 1922 στο Κλάρκσβιλ του Τέξας από γονείς αγρότες και πέθανε στις 3 Μαρτίου 1994. Δίδαξε λογοτεχνία και δημιουργική γραφή στο Πανεπιστήμιο του Ντένβερ. Στα μυθιστορήματά του συγκαταλέγονται τα Nothing but the night (1948), Butcher’s crossing (1960), Stoner (1965) και Augustus (1972).
Στο μυθιστόρημα του Τζον Γουίλιαμς ο Στόουνερ είναι βοηθός καθηγητή της Αγγλικής φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της Κολόμπια για σαράντα χρόνια. Η οικογένειά του είναι αγροτική. Ο Στόουνερ αρχικά φεύγει για να σπουδάσει γεωπονία όμως στο δεύτερο έτος την εγκαταλείπει και από εκείνη την στιγμή αφοσιώνεται στην λογοτεχνία και την διδασκαλία της. Ερωτεύεται και παντρεύεται την Ίντιθ, ένας γάμος ναυάγιο εξαρχής, που όμως δεν οδηγήθηκε στο διαζύγιο, ίσως και λόγω του πουριτανισμού της τότε εποχής. Λατρεύει την κόρη του αν και η γυναίκα του επιδιώκει να τους απομακρύνει. Η ακαδημαϊκή του καριέρα είναι πετυχημένη, αλλά όχι σπουδαία, εξαιτίας της τεταμένης συναδελφικής σχέσης με τον πρόεδρο του τμήματος Χόλι Λόμαξ. Στα σαράντα του γνωρίζει τον έρωτα μέσα από την σύντομη εξωσυζυγική του σχέση με την φοιτήτρια Κάθριν Ντρίσκολ, την επαφή με την οποία σταματάει όταν μαθεύεται το γεγονός προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων από τον πρόεδρο του τμήματος Χόλι Λόμαξ . Στα 65 του χρόνια νοσεί από καρκίνο και πεθαίνει κρατώντας στα χέρια του ένα βιβλίο. Αξίζει να αναφερθεί πως ιστορικά ερχόμαστε σε επαφή με τους δύο παγκόσμιους πολέμους, την απαγόρευση του ποτού, την άνοδο του ναζισμού, το οικονομικό κραχ του 1929.
Ο Στόουνερ μπορεί να είναι οποιοσδήποτε από εμάς… Όντας μοναχική προσωπικότητα, αφοσιώθηκε στην μεγάλη του αγάπη, την διδασκαλία της Αγγλικής Φιλολογίας. Δεν επεδίωξε την μεγάλη ακαδημαϊκή καριέρα. Είχε τεράστια υπομονή και ανοχή απέναντι στην άσχημη συμπεριφορά της συζύγου του, η οποία κατάφερνε να επικρατήσει τόσο στον ίδιο όσο και στην κόρη τους, για να καλύψει τις τεράστιες ανασφάλειές της. Δεν τόλμησε τις μεγάλες ανατροπές στην ζωή του. Κι όταν μέσα από την σύντομη εξωσυζυγική του σχέση μας έκανε να πιστέψουμε πως ίσως και να τολμήσει την ανατροπή, το έβαλε στα πόδια. Τέλος αντιμετώπισε με μεγάλη αξιοπρέπεια την ασθένειά του.
«Δίδαξα σ’ αυτό το πανεπιστήμιο σχεδόν 40 χρόνια. Δεν ξέρω τι θα είχα κάνει αν δεν είχα γίνει δάσκαλος. Αν δεν δίδασκα μπορεί να είχα…» Έκανε παύση σαν να αφαιρέθηκε. Τέλος είπε κατηγορηματικά, «θέλω να σας ευχαριστήσω όλους που μου επιτρέψατε να διδάξω».
…τελικά έμεινε πιστός σε όλη του την ζωή στην αγάπη για την διδασκαλία της Λογοτεχνίας και έφυγε κρατώντας ό,τι αγάπησε περισσότερο, ένα βιβλίο…
0 Σχόλια