Sponsor Advertise

ΚΑΣΕΤΙΝΑ΄ της ΘΑΛΕΙΑΣ ΚΟΥΝΟΥΝΗ από τις εκδόσεις ΛΙΒΑΝΗ

hqdefault

Η ΄΄Κασετίνα΄΄ είναι ένα πολύπλοκο μυθιστόρημα. Και σαν θέμα και σαν γραφή. Η συγγραφέας παίζει με τον χρόνο-παρελθόν-παρόν- στην αφήγηση της ιστορίας της, που ξεδιπλώνεται τόσο στο παρελθόν όσο και στο παρόν.Το κεντρικό θέμα είναι η σχέση δύο διδύμων αδελφών που γεννήθηκαν στο προπολεμικό Βερολίνο. Δυο αδελφές που είχαν την ατυχία να είναι Εβραίες,γεννημένες στην αστική τάξη της προπολεμικής Γερμανίας, και από την άλλη,η μία από αυτές είχε την ΄΄ατυχία΄΄ να είναι λίγο ΄΄διαφορετική΄΄ από τους άλλους γύρω της.

Αν μπορούμε να το θέσουμε απλά,το θέμα του μυθιστορήματος είναι οι ΄΄ψυχικά νοσούντες΄΄ και πώς αυτοί αντιμετωπίστηκαν από το χιτλερικό καθεστώς. Τα πειράματα που έγιναν πάνω τους,από τους ΄΄εκλεκτούς΄΄γιατρούς του καθεστώτος,που κατάργησαν κάθε έννοια νομιμότητας και ανθρώπινης αξιοπρέπειας προκειμένου να βγάλουν τα συμπεράσματα που ήθελαν. Και ,πολλές φορές,τους βόλευαν.

Στην ΄΄Κασετίνα΄΄ παρακολουθούμε τον αρρωστημένο τρόπο που επέλεξαν να κάνουν πειράματα πάνω σε ανθρώπινα όντα, που δεν ήταν σε θέση να αντιδράσουν, την προσπάθεια που έκανε το χιτλερικό καθεστώς να εξαφανίσει από προσώπου γής κάθε ΄΄διαφορετικό΄΄ ανθρώπινο πλάσμα. Βιβλία για τα στρατόπεδα συγκέντρωσης έχουν γραφτεί πολλά,την ατμόσφαιρα του Νταχάου και του Μπιργκενάου περιέγραψαν και άλλοι συγγραφείς,αλλά τα πειράματα που έγιναν πάνω σε ανθρώπινα όντα,όσες φορές κι αν έχεις διαβάσει για αυτά,δεν μπορεί παρά να σε σοκάρουν ακόμα και σήμερα.Δεν είναι αδύνατον να κατανοήσει ο μέσος άνθρωπος το πώς στήθηκε αυτή η εξοντωτική μηχανή που σκότωσε τόσα εκατομύρια ανθρώπους στα στρατόπεδα της φρίκης. Είναι αδύνατον να κατανοήσουμε πως η έννοια ΄΄γιατρός΄΄ μπορεί να κρύβει έναν εν ψυχρώ δολοφόνο, όπως ο Μένγκελε και τόσοι άλλοι που ΄΄δούλεψαν΄΄ κάτω από τις διαταγές του.

΄Είναι κάποια κομμάτια ζωής που δεν έχεις δικαίωμα να τα ακουμπήσεις΄΄,γράφει η συγγραφέας. ΄΄ Να τα ακούσεις,να τα επεξεργαστείς,να κρίνεις,να μάθεις,να αισθανθείς,ναί! Οχι όμως να τα ακουμπήσεις. Ακόμα κι αν χρειαστεί να τα χρησιμοποιήσεις για να οδηγηθείς κάπου ή για να τα μεταφέρεις σε άλλους,πρέπει να το κάνεις με έναν δικό σου τρόπο με τον οποίο δεν θα έρθουν σε επαφή με οτιδήποτε δικό σου.

Ποιός έχει δικαίωμα να αλλοιώσει,έστω άθελά του φρικτά εγκλήματα; Ποιός έχει τη δύναμη να ακυρώσει τις συνέπειες τους; Ποιός έχει την άδεια να αγγίξει την αύρα που άφησαν πίσω τους αυτά τα κομμάτια;΄΄

Και επειδή η ιστορία έχει καταγραφεί τα γεγονότα μιλούν μέσα από την αφήγηση:΄΄Μπορεί να μή διάλεξα τη ζωή που έζησα,όσο έζησα. Το ίδιο ισχύει και για χιλιάδες άλλους,εκατομμύρια άλλους που έζησαν την ίδια εποχή με μένα. Ομως έχει σημασία να γνωρίζετε τι προηγήθηκε. Μόνο τότε θα λάμψει η αλήθεια. Μόνο τότε κι εμείς οι ίδιοι θα γίνουμε κριτές των εαυτών μας,θα επωμιστούμε το βάρος των ευθυνών μας για να φανεί ολοκάθαρα ποιός τάιζε το θηρίο που μας κατασπάραξε.

Στις 30 του Γενάρη ο πρόεδρος Χίντεμπουργκ διόρισε καγκελάριο τον Αδόλφο Χίτλερ. Έναν μήνα μετά,το Κοινοβούλιο άρπαξε φωτιά. ΄΄Εμπρησμός΄΄,είπαν οι Εθνικοσιαλιστές. Ποιος ήταν ο υπαίτιος;

Τα γεγονότα. Κάποιες ώρες πριν το ξέσπασμα της πυρκαγιάς ο Χέρμαν Γκέρινγκ έδωσε διαταγή σε όλους τους αστυνομικούς σταθμούς της Πρωσίας να είναι σε ετοιμότητα για πιθανές επιθέσεις από τους κομμουνιστές. Ήδη, υπήρχαν λίστες για συλλήψεις υπόπτων. Αυτοί που είχαν ταχθεί ενάντια στην κυβέρνηση.

Ποιος έβαλε άραγε τη φωτιά….

Έγιναν έρευνες. Συνελήφθη ο Μαρίνους βαν ντερ Λούμπε,ένας πρώην κομμουνιστής. Κατηγορήθηκε το κομμουνιστικό κόμμα. Ο Χίτλερ εκφόβιζε μιλώντας για κομμουνιστική επανάσταση και ζήτησε από τον Χίντεμπουργκ μέτρα έκτακτης ανάγκης. Κι έτσι ο πρόεδρος επικαλούμενος το άρθρο 48 ,έναν αυτοκτονικό νόμο,όπως αποδείχτηκε,της Βαϊμάρης,υπέγραψε το ΄΄Διάταγμα του εμπρησμού του Ραιχσταγκ.

Πόσο μελάνι χρειάζεται για να καθορίσει τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων;

Ο Μαρίνους βαν ντερ Λούμπε ισχυρίστηκε πως έδρασε μόνος του. Οσοι μελέτησαν το πως εξελίχθηκε η φωτιά υποστήριξαν πως αυτό ειναι αδύνατο. Στις καταθέσεις που έδωσε,μαρτυρίες ανέφεραν πως ήταν μάλλον υπό την επήρεια ηρεμιστικών. Με μιά συνοπτική δίκη του υποβλήθηκε η θανατική ποινή και εκτελέστηκε. Το κομμουνιστικό κόμμα κηρύχτηκε παράνομο. Με τη λήψη δραστικών μέτρων τα ανθρώπινα δικαιώματα περιορίστηκαν. Οι άντρες της Ες-Α απομάκρυναν τους πιό ικανούς αντιπάλους. Μπήκαν σε σπίτια. Έδωσαν ξύλο. Απείλησαν. Μέλη του Ραιχσταγκ από άλλα κόμματα συνελήφθησαν. Διακόπηκε η κυκλοφορία συγκεκριμένων εφημερίδων. Ολες οι κινήσεις δεν ήταν απλώς γρήγορες. Ήταν αστραπιαίες. Ένας άνθρωπος χωρίς κανένα δικαίωμα για ασπίδα του χάνει τη δύναμή του και γίνεται λεία για τη σαρκοβόρα εξουσία. Οι άντρες με τις στολές στέκονται σήμερα μπροστά από κάποια καταστήματα και εμποδίζουν τον κόσμο να μπεί μέσα. Αυτοί οι ίδιοι άντρες συνεχίζουν να καταπατούν τα ανθρώπινα δικαιώματα.Ξανά τώρα.΄

Η γραφή της Θάλειας Κουνούνη είναι απλή,δημοσιογραφική. Παραθέτει γεγονότα και ντοκουμέντα που πρέπει να χρειάστηκαν για να βρεθούν μεγάλη έρευνα.εστιάζει στην εποχή,στη φρίκη των όσων έγιναν,σε αυτά που διηγήθηκαν οι επιζώντες. Και,κυρίως,στη σχέση των δύο δίδυμων αδελφών,των τόσο διαφορετικών μεταξύ τους. Η ιστορία της Χελένα και της Ραχήλ. Η μία επέζησε .Και ορκίστηκε πως δεν θα αφήσει να συμβεί κάτι ανάλογο ποτέ ξανά. ΄΄Ποτέ ξανά; Ποτέ ξανά,αγάπη μου. Ποτέ!΄΄

Η Ευδοξία Κολυδάκη έγραψε για την ΄΄Κασετίνα΄΄

“η “Κασετίνα” δεν αποτελεί μόνο μία εξιστόρηση των δεινών του πολέμου από τη σκοπιά των Εβραίων ή όσων είχαν την “ατυχία” να μην ανήκουν στο είδος του “τέλειου ανθρώπου” που οραματίζονταν οι Γερμανοί, είναι πολλά περισσότερα, θέτει θέματα ηθικής, αγάπης, αλληλεγγύης, αφοσίωσης, λήθης, μνήμης, συλλογικής ευθύνης και συνείδησης, τα όρια του καλού και του κακού, του δίκαιου και του αδίκου, σκέψεις και ζητήματα που είτε κοινωνιολογικά είτε μέσω της φιλοσοφικής οδού, διαχρονικά αγγίζουν τον πυρήνα της ύπαρξης μας …..”

Δημοσίευση σχολίου

0 Σχόλια