Η ΠΡΟΣΟΨΗ του ΦΙΛΙΠΠΟΥ ΔΡΑΚΟΝΤΑΕΙΔΗ από τις εκδόσεις ΚΕΔΡΟΣ

Ο Φίλιππος Δρακονταειδής είναι ένας από τους πιο επιφανείς Ελληνες πεζογράφους. Δοκιμιογράφος και μεταφραστής,επίσης, έχει βραβευτεί για το έργο του στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, Ιππότης της Τάξης Τεχνών και Γραμμάτων της Γαλλίας, Ιππότης της Τάξης της Ισαβέλλας της Καθολικής (Ισπανία), μέλος της Ελληνικής Λέσχης Αστυνομικής Λογοτεχνίας, β’ κρατικό βραβείο μυθιστορήματος (1981), συνεργάζεται με λογοτεχνικά έντυπα και παρουσιάζει βιβλία Ελλήνων και ξένων συγγραφέων και στοχαστών σε περιοδικά και εφημερίδες.

Πολυγραφότατος,αφού τα έργα του απαριθμούν πάνω από τριάντα τίτλους, έχει κατακτήσει εδώ και πολλά χρόνια μια εξέχουσα θέση στην ελληνική λογοτεχνία.

΄΄Η Πρόσοψη΄΄είναι το καινούργιο του μυθιστόρημα. ΄΄Μιά μυθιστορηματική εποποιία, μια τοιχογραφία που οικοδομήθηκε στα χρόνια λίγο πριν και λίγο μετά τον Μεγάλο Πόλεμο. Αυτό που σήμερα βλέπουμε είναι η πρόσοψή του. Η ανασκαφή των ερειπίων του είναι ξανακερδισμένος χρόνος΄΄. Αντιγράφω από το οπισθόφυλλο του βιβλίου.

Ο Φίλιππος Δρακονταειδής έγραψε ένα μυθιστόρημα για τον ανθρώπινο πολιτισμό και την υποτιθέμενη συνέχειά του. Λιτός και αφαιρετικός καταφέρνει να γράψει ένα φιλόδοξο μυθιστόρημα,με τους ήρωές του να μας ταξιδεύουν από την Οδησσό στη Σενεγάλη και στη μάχη της Φασόντα στις όχθες του Νείλου,από το Αιβαλί και την Αθήνα ως το Νανσύ,την Μπραζαβίλ και τον ποταμό Κόνγκο.

Τους ήρωές του συνδέουν μυστικά νήματα καθώς αυτή που κάνει κουμάντο είναι η Ιστορία.

Το μυθιστόρημα Η πρόσοψη καλύπτει την ιστορική περίοδο από τα τέλη του 19ου αιώνα ως τα μέσα του 20ου και παρακολουθεί τις εξελίξεις της πολιτικής, της αποικιοκρατίας, των πολέμων και επαναστάσεων από τη Ρωσία ως τη Γαλλία, από την Ελλάδα ως τη Σενεγάλη και το Κονγκό, από τη δολοφονία του Φραγκίσκου Φερδινάνδου στο Σαράγιεβο ως την μάχη της Φασοντά στο Νότιο Σουδάν. Πρόσωπα υπαρκτά, γεγονότα που αντλήθηκαν από αρχεία, προσωπικά ημερολόγια, έντυπα εποχής, είναι οι παράμετροι αυτού του βιβλίου, που ο συγγραφέας δεν έπαψε να αναθεωρεί και να συμπληρώνει ως την οριστική έκδοση του βιβλίου από τις εκδόσεις Κέδρος.

Ένα μυθιστόρημα που εντυπωσιάζει τον αναγνώστη από την πρώτη σελίδα.΄΄Να σας το πω αλλιώς. Δεν θα μας αποδοθούν ελαφρυντικά΄΄,γράφει ο συγγραφέας με το στόμα ενός από τους ήρωές του,σχεδόν στην αρχή του βιβλίου. ΄΄Μεταξύ μας,αναρωτιέμαι αν υπάρχουν. Γιατί ό,τι κακό ήταν να κάνουμε,το κάναμε. Ο δέκατος ένατος αιώνας,στον οποίο γεννηθήκαμε, υπήρξε μακρύς και έτσι είχαμε όλον τον χρόνο στη διάθεσή μας να διαπράξουμε όλες τις ανομίες. Άρχισε το 1789 και δυσκολεύομαι να προβλέψω πότε θα λήξει. Ανοίξαμε συνεπώς τη λεωφόρο για το έγκλημα,για τον εθισμό στο έγκλημα. Οι επόμενοι που θα το διαπράττουν δεν θα έχουν συναίσθηση ότι θα πρόκειται περί εγκλήματος. Δεν θα έχουν τη δική μας πολυτέλεια του χρόνου. Ο εικοστός αιώνας θα είναι πολύ σύντομος,ίσως ο συντομότερος της Ιστορίας,αφού ο δέκατος ένατος του τρώει ακόμα τις μέρες του και παρασιτεί. Θα καταδικαστούμε λοιπόν συλλήβδην ,παρ΄όλο που,μα την αλήθεια, είμαι αθώος. Θυμάστε που σας έκανα λόγο στις αρχές του έτους για την πρόσοψη,πίσω από την οποία δεν υπάρχει τίποτα; Ε,λοιπόν,εγώ δεν έχω αφαιρέσει ούτε λιθαράκι από αυτή την πρόσοψη. Θα μου πείτε πώς ούτε της έχω κομίσει κάτι. Μα και έτσι, πάλι αθώος είμαι΄΄.

Για την ΄΄Πρόσοψη΄΄ η Σοφία Διονυσοπούλου έγραψε στο ΄΄Διάστιχο΄΄

΄΄Ο Δρακονταειδής, παραμένοντας εξαιρετικός και αμιγώς μυθιστορηματικός στις περιγραφές, επιλέγει την αφαίρεση ως προς τα γεγονότα. Έτσι, ενώ ένα φόρεμα ή ένα πρόσωπο αποκτούν λεπτομερή εικόνα, στην ουσία περιγράφονται ως καθοριστικές στιγμές της ζωής των ηρώων. Ακολουθούν άλματα στον χρόνο. Συνάντηση, πόθος, άδοξο τέλος ή μη, θάνατος. Τα ενδιάμεσα στάδια αποσιωπώνται και στροβιλίζονται μέσα στην Ιστορία, η οποία αποτυπώνεται εξίσου λεπτομερώς και αποσπασματικά.

Χωρισμένο σε πέντε εποχές, από το τέλος του 19ου αιώνα μέχρι το 1946, το μυθιστόρημα είναι, θα τολμούσαμε να πούμε, μια σύγχρονη condition humaine με στανταλικά χαρακτηριστικά. Και, με τον όρο σύγχρονη, εννοούμε υπό την οπτική κάποιου που ζει μεν στην ψηφιακή εποχή (επανάσταση που ακόμη δύσκολα προσδιορίζεται), ο οποίος γνωρίζει όμως καλά τι επέφερε το ντόμινο της ανακάλυψης του ηλεκτρισμού. Εννοούμε όμως και κάτι άλλο: η γλώσσα και η δομή οικοδομούν μια σύνθεση μέσα στην οποία εισρέει ο ιστορικός χρόνος ή απορροφάται σαν από μαύρη τρύπα, πόρρω απέχοντας από τάχα ρεαλιστικές απεικονίσεις πληθώρας σύγχρονων μυθιστοριογράφων της ημεδαπής ή της αλλοδαπής.΄΄

΄΄Η Πρόσοψη΄΄ δεν είναι ένα εύκολο μυθιστόρημα. Είναι,όμως,καθαρή λογοτεχνία,από αυτή που όλο και πιό σπάνια διαβάζουμε στην εποχή μας.