Fred Boissonnas: Ένας φωτογράφος λάτρης της Ελλάδας

Η Ελλάδα υπήρξε διαχρονικά πόλο έλξης πολλών καλλιτεχνών και ιδιαίτερα φωτογράφων που περιηγήθηκαν στην επικράτεια της και κατέγραψαν σπουδαίες εικόνες από την πραγματικότητα μίας άλλης εποχής παραπάνω από 100 χρόνια πριν. Ένας από αυτούς ήταν ο Ελβετός φωτογράφος Fred Boissonnas (1858-1946).


Γεννημένος στη Γενεύη από οικογένεια Ελβετών φωτογράφων με καταγωγή που πιστεύεται πως σχετίζεται με Έλληνες θαλασσοπόρους γνώρισε την Ελλάδα και ιδιαίτερα την Κέρκυρα το 1903 όπου τράβηξε και τις πρώτες του φωτογραφίες…



Υπήρξε ένας ενθουσιώδης πεζοπόρος ο οποίος ξεκίνησε το ταξίδι του από τη Γενεύη μαζί με τον αχώριστο φίλο του και συνταξιδιώτη του, τον Έλληνα μελετητή Daniel Baud-Bovy, πρύτανη της Σχολής Καλών Τεχνών της Γενεύης.

Τον Αύγουστο του 1913, οι παραπάνω δύο μαζί με τον Έλληνα κυνηγό Χρήστο Κάκκαλο υπήρξαν οι πρώτοι που ανέβηκαν το Μύτικα, την κορυφή του Ολύμπου…

Ο Boissonnas διοικούσε το φωτογραφικό εργαστήριο του πατέρα του μαζί με τον αδελφό του χημικό Edmond Victor Boissonnas. Οι αδελφοί Boissonnas ήταν οι εφευρέτες της ορθοχρωματικής πλάκας, η οποία, σε σύγκριση με τις υπάρχουσες τεχνικές, έδωσε ένα ενισχυμένο φωτογραφικό αποτέλεσμα.

Στη συνέχεια επισκέφτηκε την Αθήνα την οποία ερωτεύτηκε και από όπου ξεκίνησε την περιπλάνηση του σε όλη την επικράτεια και στις τότε υπό ένταξη στην μητέρα πατρίδα περιοχές της Μακεδονίας, Θράκης, Ηπείρου, νησιών του Αιγαίου, κλπ. Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα απετέλεσε μούσα του Boissonnas που ερεύνησε και φωτογράφησε κάθε σπιθαμή της τότε ταλαιπωρημένης χώρας…

Αφού περιπλανήθηκε σε κάθε γωνίας της ελληνικής επικράτειας, λίγο πριν το 1930, τα φωτογραφικά του βήματα τον οδήγησαν στο Άγιο Όρος όπου και απαθανάτισε πολλές λεπτομέρειες της μοναχικής Ζώης.

Επέστρεψε και απεβίωσε στη Γενεύη το 1946.

Η αγάπη του Boissonnas για την Ελλάδα είναι έκδηλη μέσα από τις φωτογραφίες του στις οποίες απαθανατίζει με τρυφερό και πρωτοποριακό για την εποχή τρόπο την Ελληνική πραγματικότητα του μεσοπολέμου. Το ύφος του συγκεκριμένου φωτογράφου είναι εμφανές ότι διαφέρει σημαντικά από τους συναδέλφους της εποχής του.

Το έργο του διακρίνεται από έντονο μοντερνισμό αλλά βασικότερα αποτέλεσε ένα όπλο της μικρής αυτής χώρας στην προσπάθεια της να προδιαθέσει θετικά την τότε Ευρωπαϊκή κοινή γνώμη, μιας και δεν αποτελεί μία συνηθισμένη εθνογραφική μαρτυρία. Παράλληλα, βοήθησε σημαντικά στην εξέλιξη της ελληνικής φωτογραφίας τα μετέπειτα χρόνια.

Τεχνικά, παρά τα υποτυπώδη φωτογραφικά μέσα της εποχής, οι φωτογραφίες του Boissonnas δεν φαίνονται σήμερα καθόλου απαρχαιωμένες και δεν αποτελούν απλά εικόνες και τοπία μιας άλλης εποχής.

Ως φωτογράφος, ο Boissonnas αγωνίστηκε με το ελληνικό φως, την ομορφιά και τη μνήμη… Χάρη στο πάθος, το ταλέντο και την ευαισθησία του οραματιστή που ήταν ο Boissonnas, μια νέα προοπτική για τα μνημεία, τους ανθρώπους και τα τοπία θυμάται την αρμονία που υπήρχε πάντα σε αυτό το χώρο. Το φως, τα τοπία, η ιστορία και οι άνθρωποι είναι ενωμένοι σε ένα μοναδικό αποτύπωμα, το οποίο διδάσκει σεβασμό ο ένας στον άλλο, κάτι που μόλις ένας αιώνας αργότερα έχει ήδη χαθεί.

Παρέδωσε επτά χιλιάδες φωτογραφίες από την Ελλάδα. Ήταν παντρεμένος με τον Augusta Magnin και από τα εννέα παιδιά του τρία έγιναν φωτογράφοι.