Τζων Μέυναρντ Κέυνς: Ο άνθρωπος που διαμόρφωσε τον σημερινό κόσμο

Τζων Μέυναρντ Κέυνς: O πρώτος βαρώνος Κέυνς του Τίλτον (John Maynard Keynes, 5 Ιουνίου 1883 – 21 Απριλίου 1946) ήταν Άγγλος οικονομολόγος, μαθηματικός, καθηγητής πανεπιστημίου, συγγραφέας και ανώτατος κρατικός υπάλληλος.


Δημιούργησε, με τα έργα του και τους οπαδούς του, τη λεγόμενη Κεϋνσιανή σχολή στην οικονομική επιστήμη. Ο Τζων Μέυναρντ Κέυνς υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους οικονομολόγους του 20ου αιώνα.

Ο Κέυνς (John Maynard Keynes, 1883-1946) γεννήθηκε στο Cambridge. Ακολούθησε ακαδημαϊκή σταδιοδρομία διδάσκοντας Μακροοικονομική Θεωρία στο King’s College στο Cambridge. Διεύθυνε το περιοδικό Economic Journal, ένα από τα σημαντικότερα οικονομικά περιοδικά διεθνώς. Ασχολήθηκε σε υπεύθυνη θέση με τις υποθέσεις του Υπουργείου Οικονομικών της χώρας του, κατά τη διάρκεια του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου και διατύπωσε τις ιδέες του για την οικονομική διαχείριση στο έργο «Οι Οικονομικές Συνέπειες της Ειρήνης» (1919). Το 1930 αναλαμβάνει ως πρόεδρος μιας επιτροπής το ρόλο κυβερνητικού συμβούλου για την πρακτική αντιμετώπιση της ανεργίας. Το 1936 εκδίδεται το σημαντικότερο έργο του «Γενική Θεωρία Απασχόλησης, Τόκου και Χρήματος»

Η Κεϋνσιανή Σχολή

Η θεωρία του Τζων Μέυναρντ Κέυνς διαμορφώθηκε μετά την οικονομική κρίση που προκλήθηκε από το Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης τον Οκτώβρη του 1929. Στόχος του είναι ένας καλύτερος κόσμος που θα εξασφαλίσει πλήρη απασχόληση στην αγορά εργασίας. Αν και δεν είναι σοσιαλιστής, τοποθετείται υπέρ του καπιταλισμού, υποστηρίζει ότι για να υπάρχει πλήρης απασχόληση πρέπει να παρεμβαίνει η κυβέρνηση στην οικονομία, γιατί η ελεύθερη αγορά δεν αυτορρυθμίζεται (δεν γίνεται εκκαθάριση). Οι ατομικοί παραγωγοί μπορεί να μην βρίσκουν αγοραστές για τα προϊόντα τους, κάτι που σύμφωνα με τον Κέυνς δεν είναι μόνο ατομικό πρόβλημα, αλλά και γενικότερο που αφορά την εθνική οικονομία. Συμφωνεί με τον Karl Marx ότι οι οικονομίες οδηγούνται σε κρίσεις, δηλαδή ανεργία. Η παρέμβαση του κράτους ρυθμίζει τους μισθούς, την παραγωγή και την κατανομή του πλούτου. Προτείνει στη θέση του ιδιοκτήτη τη Συμμετοχική Ένωση.

Έτσι η ιδιοκτησία ανήκει στην ένωση στην οποία συμμετέχουν τα άτομα. Σημασία δίνεται στο χρήμα που πρέπει να επενδύεται και όχι στην ιδιοκτησία των μέσων παραγωγής. Ιδανικό για τον Κέυνς είναι η πλήρης απασχόληση. Η απασχόληση εξαρτάται από τη ζήτηση και η ζήτηση από την αγοραστική ικανότητα.Επομένως η παραγωγή καθορίζεται από την ικανοποιητική ζήτηση.