Ο τελευταίος χορός της Σαλώμης είναι το πρώτο βιβλίο της αγαπημένης Ρένας Ρώσση Ζαίρη. Ωστόσο έτυχε να το διαβάσω πολύ πρόσφατα. Και η αλήθεια είναι ότι ενθουσιάστηκα αρκετά. Πρόκειται για ένα απλό στην βάση του βιβλίο που όμως δεν σε αφήνει να βαρεθείς καθόλου. Είναι από αυτά τα βιβλία που πιάνεις στα χέρια σου και στην κυριολεξία δεν καταλαβαίνεις για ποτέ τελειώνει.
Σε αυτό βοηθά βέβαια και ο τρόπος γραφής της συγγραφέως, που δεν είναι καθόλου μα καθόλου κουραστικός. Αντίθετα είναι αρκετά περιγραφικός με ιδιαίτερη έμφαση στην περιγραφή του τόπου που διαδραματίζεται η ιστορία. Στην συγκεκριμένη ιστορία απολαμβάνουμε την περιγραφή της Σαντορίνης καθώς η δράση μεταφέρεται περίπου στο μισό εκεί.
Πάμε όμως στην υπόθεση του βιβλίου. Η κεντρική ηρωίδα του βιβλίου είναι η Ναταλία. Μια νέα γυναίκα, όμορφη, μορφωμένη, επιτυχημένη στην δουλειά της, παντρεμένη και πολύ ερωτευμένη με τον άνδρα της. Μια γυναίκα που φαινομενικά τα έχει όλα και που θα έπρεπε να είναι πλήρως ευτυχισμένη. Από τις πρώτες όμως γραμμές του βιβλίου γίνεται σαφές ότι κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει. Παράλληλα όμως με την ιστορία της Ναταλίας ξεδιπλώνεται και η ιστορία της μητέρας της, της Έλλης. Μιας ιστορίας που έχει άμεση σχέση με το παρόν της Ναταλίας. Και γύρω από τη πρωταγωνίστρια οι δεύτεροι αλλά εξίσου σημαντικοί και δυνατοί ρόλοι. Ο άνδρας της Δημήτρης, η καλύτερη της φίλη Δήμητρα. Και δίπλα στην Έλλη οι γονείς της, ο Άρης, ο Ανέστης. Άνθρωποι που έπαιξαν καταλυτικό ρόλο.
Η συγγραφέας πραγματεύεται για μια ακόμα φορά τις ανθρώπινες σχέσεις. Βλέπουμε πως μεγαλώνει ένα παιδί μέσα σε μια οικογένεια που της λείπει η αγάπη. Πως βιώνει την κακοποίηση, την εγκατάλειψη, την απώλεια. Και φυσικά τι αντίκτυπο έχουν στην ενήλικη ζωή της. Η συγγραφέας έχει καταφέρει να φτιάξει ήρωες που δεν σου προκαλούν το μίσος ή την αντιπάθεια. Αντίθετα οι πράξεις τους καθοδηγούνται από την δική τους ηθική, ανεξάρτητα από το αν έχουν μόνο αρνητικά αποτελέσματα. Η ροή από το παρόν στο παρελθόν είναι ομαλή και δεν σε μπερδεύει καθόλου.
Αν και το πρώτο βιβλίο της συγγραφέως δεν μπόρεσα να εντοπίσω πολλές και σημαντικές διαφορές στον τρόπο γραφής της Ρένας Ρώσση Ζαίρη. Αυτό βέβαια έχει να κάνει ίσως και με το γεγονός ότι η συγγραφέας στην επανέκδοση του βιβλίου δεν άλλαξε τίποτα στην υπόθεση απλά έδωσε μια πιο έμπειρη οπτική. Όπως και να έχει πρόκειται για ένα βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί. Είμαι σίγουρη ότι θα σας κρατήσει υπέροχη συντροφιά.
Περίληψη:
Η Έλλη αγαπάει έναν άντρα που δεν πρέπει, κάνει παιδί μαζί του, παλεύει για την ευτυχία της με νύχια και με δόντια.
Η Ναταλία προσπαθεί να ανακαλύψει θαμμένα μυστικά, χωρίς να ξέρει πως κάποιοι έχουν ορκιστεί να την καταστρέψουν.
Η Δήμητρα τα παίζει όλα για όλα. Είναι σκέτος πειρασμός, ένα θηλυκό γεμάτο σεξουαλικότητα που ξετρελαίνει τους άντρες, μια σύγχρονη εκδοχή της Σαλώμης.
Ο Δημήτρης, αξιοπρεπής δικηγόρος, καλός οικογενειάρχης, για τα μάτια του κόσμου βέβαια.
Ο Νικόλας, καλοσυνάτος ψυχολόγος, που ενδιαφέρεται για τα προβλήματα της αγαπημένης του.
Ο Άρης, άβουλος, υπάκουος γιος ενός πατέρα δυνάστη. Όταν ξυπνάει, είναι ήδη αργά.
Ο Ανέστης, σκληρός και πρωτόγονος. Διεκδικεί, ό,τι δεν του ανήκει με τη βία.
Επτά πρόσωπα ζητούν λύτρωση, σε μια ιστορία για τις ανθρώπινες σχέσεις, που σμίγει το χτες με το σήμερα, γεμάτη χαρά και πόνο, αλήθειες και ψέματα, ίντριγκες και πάθη, όπως η ίδια ζωή.
Ένα μυθιστόρημα για τον έρωτα και την απιστία, επτά ζωές που γίνονται ένα κουβάρι, επτά πέπλα που λικνίζονται στο παρόν και στο παρελθόν, στον παράδεισο και στην κόλαση, χορεύοντας στον ρυθμό της Σαλώμης…
0 Σχόλια